WOEDE IN WOERDEN

WOEDE IN WOERDEN

Woedend ben ik. Over wat gisteren in “mijn” woonplaats gebeurde. De trots van de afgelopen tijd is omgeslagen in schaamte. Dat zijn de emoties die ik op dit moment voel, naar aanleiding van het incident van gisterenavond. 

Als politici hebben we recent uitgebreid gesproken over hoe Woerden haar steentje bij kan dragen bij de opvang van vluchtelingen. Unaniem waren we van mening dat we hulp moesten aanbieden. Aandacht moest er zijn voor communicatie, maar acute hulp was noodzakelijk. 

Daar werd sinds afgelopen woensdagavond gebruik van gemaakt door het COA. En wat was ik trots op Woerden en haar inwoners. Hulp werd gevraagd door de gemeente, en in grote getale werd die hulp aangeboden. Hartverwarmend, van spullen brengen tot helpen in de sporthal, van medeleven tot gebed in kerken en huishoudens. 

En dan vrijdagavond 9 oktober. Een groep van 20 “stoere” mensen, die in het donker zo moedig zijn om mensen die in nood zijn, uit oorlogsgebieden komen en het geweld ontvlucht zijn, bang te maken met vuurwerk, hekken omgooien en geschreeuw. 
Hoe complex het vluchtelingenvraagstuk ook mag zijn, hoeveel “gelukzoekers” of “terroristen” er ook mogelijk meegekomen zijn, GEWELD IS NOOIT EEN OPLOSSING. 

Vanmorgen heb ik de locatie bezocht. Was er eerst een relaxte sfeer, nu zie je beveiliging, strakke gezichten en heerst de angst. Angst die men juist ontvlucht was. Voor vluchtelingen, maar ook voor de vele medewerkers en vrijwilligers was het een angstige nacht en is nu alles anders geworden. 

En dan morgen, zondag. Een dag van rust, een dag van tijd voor elkaar en om na te denken. Over heden en toekomst. Ik hoop dat iedereen morgen de tijd neemt om aan vluchtelingen te denken! Kerken in Woerden zullen ongetwijfeld vanaf de kansel dat geluid laten horen. Daarin hoort de kerk haar taak te weten. Maar alle inwoners van Woerden hebben een taak. Om dit geweld af te wijzen en te veroordelen. Doet u dat ook?